အာဇာနည္မ်ား၊ သူရဲေကာင္းမ်ား ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့သည့္လမ္းအတိုင္း ဆက္လက္ခ်ီတက္ၾက

12.8.2013

ေသဆံုးျခင္းသည္ သက္ရွိတုိင္းအတြက္ ဘာမွ် မဆန္းက်ယ္ေသာအရာကိစၥတစ္ခုမွ်သာျဖစ္ပါသည္။သက္ရွိ မွန္သမွ် ေသၾကရစၿမဲျဖစ္သည္။ ေသဆံုးျခင္းကို မည္သူမွ်၊ မည္သည့္သက္ရွိ ျငင္းဆန္ျခင္း၊ ပယ္ဖ်က္ျခင္း မျပဳ ႏုိင္ပါ။ သက္ရွိတစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး၊ တစ္ေကာင္ႏွင့္တစ္ေကာင္၊ တစ္မ်ိဳးႏွင့္တစ္မ်ိဳး သက္တမ္းကာလ အ တိုအရွည္သာ ကြဲျပားျခား နားေကာင္း ကြဲျပားျခားနားပါလိမ့္မည္။ မေသေသာသက္ရွိဟူ၍ ဤေလာက ကမၻာေျမျပင္တစ္ခြင္တြင္ မရွိႏုိင္ပါ၊ မရွိခဲ့ပါ၊ ေနာင္ တြင္လည္း ရွိႏုိင္လိမ့္မည္မဟုတ္ပါ။

အံ့မခန္းေျခလွမ္းႀကီး မ်ားျဖင့္ တိုးတက္ၿမဲတိုးတက္လာေနေသာ သိပၸံပညာသည္လည္း သူ ၏ အတတ္ပညာနည္းနာ စြမ္းပကား မ်ားျဖင့္ သက္ရွိမ်ား၏ သက္တမ္းအတိုအရွည္ကို နဂိုေနထက္ ပိုမိုရွည္လ်ားလာေအာင္ ဖန္တီးေကာင္း ဖန္ တီးစီရင္ႏုိင္လိမ့္မည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ေသျခင္းဟူသည္ကိုမူ ပယ္ဖ်က္ျခင္းငွာ စြမ္းႏုိင္လိမ့္မည္မဟုတ္ပါ။

အျခားေသာ သက္ရွိ သတၱဝါမ်ားနည္းတူ မဆန္းေသာေသျခင္းတရားကို မလြဲမေသြရင္ဆုိင္ရၾကရသည့္ လူ သားလူ႔အဖြဲ႔အစည္း၌မူလူတခ်ိဳ႕၏ ေနျခင္း၊ ေသျခင္းသည္ႀကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္လွေပစြ။ထိုသူတုိ႔၏ ေနျခင္း၊   ေသျခင္းကို က်န္ရစ္သူ လူအ မ်ားစုႀကီးက မ်ိဳးဆက္ႏွင့္ခ်ီၿပီး ျမတ္ႏုိး၊ ေလးစားဂုဏ္ယူဖြယ္ရာ ျဖစ္ၾကရ၏။ ထိုကဲ့သုိ႔ေသာ သူတို႔ကို မဆန္းေသာေသျခင္းမွ ထာဝရ မေပ်ာက္ဆံုးသူမ်ား သုိ႔တည္းမဟုတ္ မဆန္းေသာ အနိစၥတရားမွ ထာဝရ မေသဆံုးသူမ်ားဟု ဆုိရလိမ့္မည္ထင္သည္။

သုိ႔ေသာ္လည္းအျခားေသာလူတခ်ိဳ႕၏ ေနျခင္း၊ ေသျခင္းမွာမူ ေသးႏုပ္သိမ္ဖ်င္းလွ၏၊မ်ိဳးဆက္ႏွင့္ခ်ီၿပီး  ေအာ္ ဂလီဆန္ ဖြယ္၊ ရြံရွာစက္ဆုတ္ဖြယ္ျဖစ္၏၊ ထုိသူတုိ႔၏ ေနျခင္း၊ ေသျခင္းဆိုသည္မွာ ၾကမ္းပိုးတစ္ေကာင္းကဲ့ သုိ႔၊ ယင္ေကာင္တစ္ေကာင္ကဲ့ သုိ႔၊ ပက္က်ိတစ္ေကာင္ကဲ့သုိ႔၊ ပုိးဟပ္တစ္ေကာင္ကဲ့သို႔ ေနသြား၊ ေသ သြားျခင္းမ်ိဳးသာျဖစ္လိမ့္မည္။ ထိုကဲ့သုိ႔ေသာ သူတုိ႔ကို အမ်ားျပည္သူက ျမန္ျမန္ေသတာေကာင္းသည္၊ ဆန္ ကုန္ေျမေလး၊ ေသမထူးေနမထူးဟု ဆိုၾကေပလိမ့္မည္။ယင္းကဲ့သုိ႔ေသာ လူစားႏွစ္မ်ိဳးအနက္ လူသားလူ႔ အ ဖြဲ႔ အစည္းက အၿမဲတမ္းလြမ္းဆြတ္တသ သတိတရ ရွိေနၾကမည့္သူ မ်ားထဲတြင္အာဇာနည္မ်ား၊သူရဲေကာင္း မ်ားသည္ ထိပ္ဆံုးက ပါဝင္ပါလိမ့္မည္။

အာဇာနည္ဆုိသည္မွာ အကန္႔အသတ္ရွိေသာ မိမိအသက္ကို အကန္႔အသတ္မရွိေသာ ျပည္သူလူထုအက်ိဳး စီးပြားအ တြက္ ရဲရဲဝ့ံဝံ့ စြန္႔လႊတ္သြားသူကိုသာ အာဇာနည္ဟု ေခၚဆိုရမည္ျဖစ္ပါသည္။ အသက္ရွင္ သန္ေန ထိုင္စဥ္မွာလည္း ျပည္သူလူ ထု အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ ကိုယ္က်ိဳးမဖက္ထမ္းရြက္ခဲ့ၿပီး ယင္းသို႔ ထမ္း ရြက္ေနစဥ္ အသက္စြန္႔ရေတာ့မည့္ အခုိက္အတန္႔ႏွင့္ ေတြ႔ဆံုႀကံဳႀကိဳက္လာသည့္အခါတြင္လည္း အသက္ စြန္႔ တိုက္ပြဲဝင္သြားသူ (တစ္ဖက္ရန္သူ၏ လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္ျခင္းခံရသူ)မ်ား ကုိသာ အာဇာနည္ဟု ေခ ၚ ဆို ရပါမည္။ ယင္းတုိ႔အနက္မွ မေသမေပ်ာက္ အသက္ရွင္သန္က်န္ရစ္ခဲ့သူကို သူရဲေကာင္းဟု ေခၚဆို သင့္ပါ သည္။ အသက္ရွင္သန္က်န္ရစ္ခဲ့ေသာ သူရဲေကာင္းမ်ားအနက္ အခ်ိဳ႕မွာ အသက္ရွင္သန္က်န္ခဲ့ေသာ္ လည္း သူတုိ႔ကိုယ္ ခႏၶာအစိတ္အပိုင္းမ်ားကို စြန္႔လႊတ္လိုက္ရသူမ်ား ျဖစ္ေနတတ္သည္။ အသက္ႏွင့္ ခႏၶာ အိုးစားကြဲမသြားေသာ္လည္း ကိုယ္အဂၤါ အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုခု (မ်က္ေစ့၊ လက္၊ ေျခ စသျဖင့္) စြန္႔လႊတ္ခဲ့ ရသူ သုိ႔မဟုတ္ ထာဝစဥ္ မစြမ္းမသန္ျဖစ္သြားရသူမ်ားကို အားလံုးကို သူရဲေကာင္းမ်ားဟု ေခၚခ်င္ပါသည္။

ထိုသို႔ေသာ အာဇာနည္မ်ားႏွင့္ သူရဲေကာင္းမ်ားကို အထိမ္းအမွတ္ျပဳျခင္း၊ ေအာက္ေမ့ဂုဏ္ျပဳၾကျခင္းသည္ က်န္ရစ္သူ မ်ား၏ တာဝန္တစ္ရပ္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ အာဇာနည္မ်ား၊သူရဲေကာင္းမ်ားကို မည္သုိ႔ဂုဏ္ျပဳၾက မည္လဲ။

အာဇာနည္မ်ား၊ သူရဲေကာင္းမ်ား အထိမ္းအမွတ္ေန႔ နီးကပ္လာလွ်င္၊ ေရာက္ၿပီဆုိလွ်င္ ေဟာေျပာပြဲမ်ားျပဳ လုပ္ရံု၊ ပန္းေခြခ် အေလးျပဳၾကရံုမွ်ျဖင့္ မျပည့္စံုပါ၊ မလံုေလာက္ပါ။ ထို႔ထက္ ပိုမိုနက္ရိႈင္းက်ယ္ျပန္႔ဖုိ႔ လုိပါ သည္။အာဇာနည္မ်ား၊ သူရဲေကာင္းမ်ား ဦးတည္ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့ေသာ ဦးတည္ ခ်က္ ၊လမ္းစဥ္၊ မူဝါဒမ်ားႏွင့္ မိမိတို႔ လက္ရွိ ေလွ်ာက္လွမ္းေနေသာ ဦးတည္ခ်က္၊ လမ္းစဥ္၊ မူဝါဒမ်ား မည္မွ် ေသြဖီကြဲျပားေနသည္၊ မည္ မွ်တူညီေနသည္တုိ႔ကို ႏိႈင္းယွဥ္ေဝ ဖန္ ဆန္းစစ္သင့္ပါသည္။အာဇာနည္မ်ား၊ သူရဲေကာင္းမ်ား သည္ မိမိတို႔ တစ္ဘဝ၊ မိမိတစ္ဦးခ်င္း အက်ိဳးစီးပြားကြက္ကြက္ကေလးအတြက္ သူတုိ႔၏အသက္ႏွင့္ သူတုိ႔ခႏၶာကိုယ္ အ စိတ္အပုိင္းမ်ားကို ေပးဆပ္သြားၾကျခင္းမဟုတ္။ ဒီကေန႔ရရွိေနေသာ ရလဒ္မ်ားမွာလည္း အဆိုပါအာဇာနည္ မ်ား၊သူရဲေကာင္းမ်ား၏အသက္ေသြးေခၽြးမ်ားႏွင့္ကင္းလြတ္ၿပီးတည္ရွိေနျခင္းမဟုတ္သည္ကိုလည္း ေလး   ေလးနက္နက္ ဆင္ျခင္ေတြးေတာၾကရပါမည္။

အာဇာနည္မ်ား သူရဲေကာင္းမ်ားအေပၚ အေကာင္းဆံုးသစၥာရွိျခင္း၊ အေကာင္းဆံုး အက်ိဳးျပဳျခင္းမွာ အာဇာ နည္မ်ား၊ သူရဲေကာင္းမ်ားၫြန္ျပခဲ့သည့္ လမ္းေၾကာင္းမွန္ေပၚတြင္ က်န္သူမ်ားက ဖဝါးေျခထပ္ ဆက္လက္ ခ်ီတက္ေလွ်ာက္လွမ္းၾကေရး သာလွ်င္ ျဖစ္ပါသည္။အညံ့ခံျခင္းသည္ အာဇာနည္မ်ား၊ သူရဲေကာင္းမ်ား ၏ လုပ္ဟန္မဟုတ္၊ အခြင့္ထူးခံျခင္းသည္ အာဇာနည္မ်ား၊ သူရဲ ေကာင္းမ်ား၏ စိတ္ဓါတ္မဟုတ္၊ ေမာက္မာ ဝင့္ႂကြားျခင္းသည္လည္း အာဇာနည္မ်ား၊ သူရဲေကာင္းမ်ား၏ သေဘာထားႏွင့္ အမူအက်င့္ လံုးဝ မဟုတ္ပါ။

အာဇာနည္မ်ား၊ သူရဲေကာင္းမ်ား သက္စြန္႔ႀကိဳးပမ္း တုိက္ပြဲဝင္ခဲ့ၾကသည္မွာ တန္းတူရည္မရွိေသာ၊ ကိုယ္ ပုိင္ျပ႒ာန္းခြင့္ မရွိေသာ၊ ခ်ိဳးႏွိမ္ေစာ္ကား ဖိႏွိပ္ခံရေသာ မိမိတို႔အမ်ဳိးသားမ်ား၏ အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ ျဖစ္ သည္။ အာဇာနည္မ်ား၊ သူရဲေကာင္း မ်ား ယံုၾကည္ရပ္တည္စြဲကိုင္ခဲ့ေသာ မူဝါဒေပၚလစီ၊ လမ္းစဥ္မ်ားသည္ လည္း တစ္စံုတစ္ခုေသာ အဖိုးစားနား၊ ရုပ္ဝတၱဳပစၥည္းမ်ား ျဖင့္ စီးပြားေရးဆန္ဆန္ လဲလွယ္ယူရန္ အလ်ဥ္း မ ဟုတ္။ အေပးအယူလုပ္ရန္လည္း မဟုတ္ေခ်။ “လက္ပ္ေတာ့ႏွင့္ၿငိမ္းခ်မ္းေရး”၊ “လက္နက္နဲ႔ၿငိမ္းခ်မ္းေရး” လဲလွယ္ေရးဟု ေျပာဆုိေနျခင္းမွာ ကုန္သည္စီးပြားဆန္လြန္းၿပီး မိမိတို႔၏ယံုၾကည္ခ်က္၊ ခံယူခ်က္မ်ား ကို ရင့္ရင့္သီးသီး ခ်ဳိးႏွိမ္ေစာ္ကားျခင္းသာလွ်င္ ျဖစ္သည္။

ေစာဘဦးႀကီး၏ မူ ၄ခ်က္ အႏွစ္သာရမွာ ကရင့္ကံၾကမၼာ ကရင္ဖန္တီးႏုိင္ေရးႏွင့္ ဖန္တီးႏုိင္လာမည့္ ကရင့္ ကံၾကမၼာကို ကရင္မ်ားက ဆက္လက္ထိန္းသိမ္း၊ ကာကြယ္၊ တိုးခ်ဲ႕သြားေရးသာလွ်င္ ျဖစ္သည္။သုိ႔အ တြက္ ကရင့္ကံၾကမၼာ ကရင္ဖန္တီးႏုိင္လာသည့္အခါတြင္လည္း ေစာဘဦးႀကီးမူ ၄ခ်က္အႏွစ္သာရကို စြန္႔ပယ္၍ မျဖစ္ေသးပါ။ ဆက္လက္စြဲကုိင္သြားရန္ အေရးတႀကီး လုိအပ္ပါသည္။အာဇာနည္မ်ား၊ သူရဲေကာင္း မ်ား  သ ည္ မူ ၄ခ်က္ကို စြဲကုိင္တုိက္ပြဲဝင္ခဲ့ၾကသည္။ အသက္ႏွင့္ ခႏၶာကိုယ္ အစိတ္အပုိင္း မ်ား ေပးဆပ္ခဲ့ၾက သည္။က်ေနာ္တုိ႔သည္လည္း အာဇာနည္မ်ား၊ သူရဲေကာင္းမ်ား စြဲကိုင္တုိက္ပြဲဝင္ခဲ့သည့္ မူ ၄ခ်က္ကို ဆက္ လက္စြဲကိုင္ၿပီး ေအာင္ပြဲသို႔ ဆက္လက္ခ်ီတက္ျခင္းျဖင့္ အာဇာနည္မ်ား၊ သူရဲေကာင္းမ်ားကို ဂုဏ္ျပဳၾကပါစို႔၊ အထိမ္းအမွတ္ျပဳၾကပါစုိ႔။

(ေမာင္ေက်ာ္စြာ)
KIC (Karen Information Center)